İlk yazılı kaynak M.Ö. 3000'lerde yazılmış olan Ninova Tabletleridir. Burada bitkisel hazırlanan ve tedavi etmek için kullanılan ürünlerden bahsetmektedir. Sümer, Asur, Akat gibi uygarlıklarda yani Mezopotamya bölgesinde bitkisel ilaçların kullanıldığı bilinmektedir. Yine Çin ve Hint tıbbında da bitkilerin önemli bir yeri vardır. Yunan tıbbının en önemli hekimi Eskulap ve modern tıbbın kurucusu Hipokrat'ın kitabında 400’ün üzerinde bitkisel ürünlerden söz edilmektedir. İslam uygarlığında İbn Sina ve Al Gafini'nin bitkisel tıp konusunda önemli eserleri bulunmaktadır. İbn-i Sina "El Kanun fi't tıbb" kitabında sağaltıcı bitkilerin tanıtımı ve kullanılışına geniş yer vermiştir. Dioskorides 'ilaçlar bilgisi’ adlı kitabı yazmış ve burada Anadolu’da ve orta asya da bulunan tıbbi bitkilerden bahsetmiştir.